Net als in de film ... .

Nu even een kort berichtje met het laatste nieuws. Een langer verslag volgt morgen als we ook de tweede helft in MS Word hebben uitgewerkt.

Van de week is in Fortaleza bekent geworden dat de centrale bank (de bank van de staat Ceará dus) is overvallen. Ze hebben een bedrag van maarliefst 156.000.000 reals buit gemaakt, die in de kluis waren opgeslagen om op een later moment vernietigd te worden. Waren namenlijk versleten biljetten en dus zonder registratie van nummers. De inbraak was goed voorbereid. Ze hebben weken lang rustig kunnen werken aan een tunnel van 8 meter diep en 80 meter lang. De alarminstallatie in de kluis was buitenwerking gesteld dus men kon rustig zijn gang gaan en het geld via de tunnel in veiligheid brengen in een huis dat ze al enige maanden huurden. En men kwam er van de week pas achter toen ze de kluis maar eens gingen openen. Nu nog wachten wanneer we in de bios naar de verfilming kunnen kijken ... .

Verder vandaag de bevestiging gekregen dat het optreden op het jazzfestival in februari volgend jaar door gaat (ben wel benieuwd wat de braziliaanse beloften waard zijn maar het lijkt allemaal erg serieus). Wordt ook onder mijn naam een CD productie aan gekoppeld. We hebben de groep inmiddels samengesteld en vrijdag stellen we het repertoire samen. Het zijn echt geweldige muzikanten waar ik me als mondharmonicaspeler erg klein bij voel maar ja. Is wel de bedoeling dat ik de muziek (allemaal belangrijke stukken uit de muziekgeschiedenis van de Nordeste) om tover tot hedendaagse klassieke en jazz-achtige muziek met veel ruimte voor (vrije) improvisaties. Worden dus nog drukke maanden als we terug zijn maar allemaal wel erg leuk.

Volgende week maandag vertrekken we voor 6 dagen naar Salvador da Bahia (do todos do santos, want zo schijnt de oorspronkelijke naam te zijn van deze stad, dat ooit de hoofdstad van Brasil was). We hebben een leuk en niet al te duur hotel kunnen boeken en van daaruit zullen we vooral de muziekcultuur van Salvador gaan bewonderen. De eerste contacten zijn gelegd om ook daar een concertje te geven en er is ook daar interesse in een workshop. Wordt dus weer erg spannend allemaal.

Morgen zullen we het verslagje afronden waarin meer te lezen is over wat we zoal beleven tijdens de heerlijke avonden hier. Het is hier al om 19.00 uur donker. Dan daalt de temperatuur tot zo´n 25 a 26 graden en staat er een verkoelend briesje. Heerlijk om buiten te eten, te drinken en concertjes mee te maken. Zo hebben we de afgelopen week heerlijk buiten kunnen genieten van samba, forro, klassieke muziek, bossa nova, een harmonieorkest en op veel plekken en zanger met gitaar. Het heerlijke buitenleven en de vele plekken met live muziek heb je hier elke dag van het jaar, jaar in jaar uit. Zou dat ooit gaan vervelen?

Wetten omtrend geluidshinder schijnen ze hier wel te hebben maar geen mens die zich daarmee bezighoud. Elke bar,restaurant of particulier (ook je buurman dus) kan gewoon een flinke installatie buitenzetten, een podium maken en plaatjes draaien of live muziek programmeren. En de brazilianen lijken het allemaal prachtig te vinden.

Iedereen is hier gewend aan veel geluid om zich heen. Als kind leer je hier om onder alle omstandigheden te kunnen slapen, en dat lijken de brazilianen op oudere leeftijd niet te verleren. Op de meest onmogeljke plekken en in de ongelukkigste houdingen zie je hier jong en oud liggen snurken op klaarlichte dag tussen alle drukte in. Aan rondzingende geluidsinstallaties in kleine cafées(´feed back´ voor de kenners) schijnt zich hier niemand te ergeren. Iedereen lacht, danst, praat en speelt gewoon door alsof er niets aan de hand is en alsof die knoertharde piep nou eenmaal geheel willekeurig verschijnt en ook weer vanzelf verdwijnt.

Het is heerlijk om mee te maken dat het hier echt bruist van de live muziek. De Banco do Nordeste is een belangrijke sponsor voor veel cultuurprojecten, zowel beeldende kunst, theater als muziek. Niet dat je hier als muzikant (of kunstenaar) rijk wordt want veel geld voor cultuur is er (gelukkig) niet echt maar er zijn wel erg veel mogelijkheden om op goede plekken te spelen. Met goede apparatuur, een goed luisterend publiek dat meestel gratis kan luisteren en veel respect voor de muzikanten. En dat alles in de buitenlucht.

(Ik zeg ´gelukkig´ omdat je dagelijks geconfronteerd wordt met de ellende van een groot deel van de bevolking zoals oudere mensen, gehandicapten en ouderloze en dakloze kinderen voorwie het geld veel harder nodig is dan voor dat beetje cultuur.) Ook daarover nog meer want het is hier zeker allemaal geen roze geur en maneschijn.

Tot later,

Val en Wim