Een terugblik op een goede week

Beste vrienden en familie,

Vandaag alweer de laatste dag in Itapipoca. Zo meteen vertrekken we naar Fortaleza. Vanavond nog een etentje met onze vrienden Michelle en Diogo en morgen alweer op het vliegtuig terug naar het koude en natte doch gezellige en uitdagende kikkerlandje.

We hebben heel veel kunnen doen hier. Meer dan we hadden verwacht. We hebben een goede ingenieur en architect kunnen vinden en de aanbetaling is rond zodat hij voor ons de komende weken de nodige tekeningen in orde maakt. We zullen regelmatig met hem via e-mail en msn af moeten stemmen over het ontwerp van het winkelcentrum zonder naam (alle ideeen zijn van harte welkom).

Het is ook gelukt om een nieuw stukje grond op onze naam te zetten waar we onze tweede projectje op zullen starten. Daar willen we drie verdiepingen ~kitchenettes~ maken. Kleine woningen voor vrijgezellen en studenten. Woonkamertje met een open keuken, slaapkamerje en een badkamertje. En natuurlijk een veilige plaats voor een fiets, bromfiets of kleine motorfiets. In Itapipoca worden de komende jaren een aantal opleidingen gestart. Vanuit de hele omtrek komen er dan veel studenten naar deze stad. En dat terwijl er nu al een tekort is aan kleine, betaalbare woningen (herkenbaar?).

Verder zijn de broodnodige papieren aangevraagd. Voor mij was de aanvraag van een CPF (Sofi-nummer) zo gebeurd maar voor Val had dat nogal wat voeten in aarde. Ze had een oud CPF dat vernieuwd moest. Maar omdat ze nu nog een Nederlands paspoort heeft wist bijna niemand van de 5 instanties die we ervoor moesten bezoeken hoe dit opgelost moest worden. Uiteindelijk vandaag, vlak voor ons vertrek allemaal nog net gelukt.

Tot slot hebben we een betrouwbare makelaar gevonden voor het grotere stuk grond. Eerst wilden we daar een speeltuin beginnen maar we hebben besloten het geheel op te delen in honderd stukken (8 bij 25 meter) en afzonderlijk te verkopen. Mensen doen een kleine aanbetaling en vervolgens betalen ze maandelijks in 33 termijnen het restant. Met dat geld kunnen we dan al snel een mooi stukje grond kopen om te wonen en ergens begin volgend jaar beginnen met de bouw van ons huis.

Hierdoor zijn we ook minder afhankelijk geworden van de schommelingen van de REAL die vorig jaar rond deze tijd nog 3,5 stond (voor 1 EURO) en nu nog maar 2,5.

Ook hebben we het eerste idee een beetje uitgewerkt om hier in Itapipoca een stichting te starten voor hulp aan gehandicapte mensen. Het is vreselijk om te zien dat mensen zonder benen zich om twee handen voort moeten bewegen. Dat iemand die blind is totaal afhankelijk is van een vriend of familielid om hand in hand zich te verplaatsen. We verwachten een vrij grote groep mensen met eenvoudige middelen te kunnen helpen. En ze helpen om de nodige hulp van de overheid te krijgen. Want faciliteiten zijn er wel maar mensen weten vaak niet hoe ze daarvan gebruik kunnen maken of ze komen in een onoplosbare wirwar van papieren terrecht.

Nou, dat was het wel zo´n beetje. Oh ja, en van de 6 dagen denk ik dat we ruim 2 dagen alleen gewacht hebben. Gewacht in rijen, gewacht voor lege loketten waar mensen wel tijd hebben om koffie te drinken of aan hun haar te zitten maar niet om je te helpen. Gewacht omdat nou juist die eene persoon die ons zou kunnen helpen nog niet was komen opdagen. Gewacht om vervolgens door verwezen te worden naar een andere instantie. Gewacht om vervolgens terug toe moeten naar het eerste loket. Gewacht omdat kopieerapparaten net kapot waren gegaan. Gewacht omdat de tandarts zijn werk fantastisch doet maar er wel alle tijd voor neemt. Gewacht omdat er nog 70 mensen voor ons waren.

Ik heb hier rijen mensen gezien die ik in mijn leven alleen bij de Efteling heb gezien. En dan te bedenken dat je bij de Efteling in een fraktie van de tijd aan de beurt bent. Maar, was wel altijd erg gezellig. Leuke gesprekken en veel lachende mensen.

Nou, voorlopig is dit weer het laatste bericht uit Itapica. Mijn fototoestel heeft het een aantal dagen terug begeven. Vandaar de schaarste aan foto~s bij de berichtjes. Maar vandaag hebben we een CD vol met prachtige foto~s van de stad en de omtrek gekregen. Inclusief de burgermeester in benevelde toestand. De mooiste plaatjes zullen we bij terugkomst snel op de site zetten.

Até á vista e muito abracos,

Val e Wim