Workshop groot succes
Door: Val en Wim
Blijf op de hoogte en volg Val Rodrigues en Wim Dijkgraaf
30 Juli 2005 | Brazilië, Fortaleza
Jawel, de workshop is achter de rug en was een groot succes. Kennis gemaakt met de directrice van de muziekschool (geen conservatorium bleek later, wel een prachtige muziekschool in de rijke buurt van Fortaleza) en achteraf drukte ze me nog op het hart dat dit de beste workshop was die daar ooit was gegeven.
De publicatie voor de workshop is allemaal dezelfde dag gebeurd als dat de workshop werd gehouden. Kort dag dus, maar de zaal zat helemaal vol. Een man of 50 schatten we. Ik kon spelen met een bestaande groep, met de naam ´Timbral´. Vooral de gitarist en de bassist waren een genot om mee te spelen. De drummer en de pianist vielen wat tegen maar wel veel lol gehad met z´n allen.
Gelukkig kon ik alles in het engels vertellen en vertaalden de vrouw van Diogo (Michelle) en af en toe een andere persoon alles keurig in het portugees.
Met de details zal ik jullie niet lastig vallen. De rode draad van mijn verhaal was de manier waarop je als improviserend muzicus de theorie van de taalkundige Noam Chomsky kunt gebuiken. Daarbij refereerde ik naar de lezingen die Leonard Bernstein over hetzelfde onderwerp heeft gegeven aan de Harvard University in de 70er jaren. Bernstein gebruikt de theorie van Chomsky als model voor het analyseren van klassieke muziek (een Top-Down benadering). Ik gebruik de theorie al een tijdje om studie- en improvisatieconcepten aan op te hangen (een bottom-up beandering).
Het hele verhaal viel (gelukkig) in de smaak en het spelen met deze muzikanten was een groot genot. Alles staat op video dus als je interesse hebt dan moeten we maar eens een gezellig avondje in Chaam organiseren.
Onder de muziekschool was een grote muziekwinkel. Vooraf zaten daar de gitarist en de bassist wat stukjes door te nemen en de ééne na de andere chorinho te spelen in een ongelooflijk hoog tempo en alles uit het blote hoofdje. Ik begin te merken dat ze hier toch wel een andere benadering van het maken van muziek hebben dan dat ik gewend ben (of mezelf aangeleerd heb ... ). Ogenschijnlijk veel minder serieus, met erg veel plezier
Na de workshop met een groep van acht mensen heerlijk vis gaan eten en zijn we ingewijd in de typische spreekwoorden en gezegden van Ceará.
Al met al een geweldige inspiratiebron dus en wat is het toch weer heerlijk om zo muziek te mogen en kunnen maken. Echt een hemels geschenk. ´s Avonds, terug in Icaraí biggelden dan ook een paar tranen van geluk over de wangen van Val en mij.
Meer volgt later vandaag.
Het allerbeste uit het super zonnige en wel héél erg plezierige Ceará,
Val en Wim
De publicatie voor de workshop is allemaal dezelfde dag gebeurd als dat de workshop werd gehouden. Kort dag dus, maar de zaal zat helemaal vol. Een man of 50 schatten we. Ik kon spelen met een bestaande groep, met de naam ´Timbral´. Vooral de gitarist en de bassist waren een genot om mee te spelen. De drummer en de pianist vielen wat tegen maar wel veel lol gehad met z´n allen.
Gelukkig kon ik alles in het engels vertellen en vertaalden de vrouw van Diogo (Michelle) en af en toe een andere persoon alles keurig in het portugees.
Met de details zal ik jullie niet lastig vallen. De rode draad van mijn verhaal was de manier waarop je als improviserend muzicus de theorie van de taalkundige Noam Chomsky kunt gebuiken. Daarbij refereerde ik naar de lezingen die Leonard Bernstein over hetzelfde onderwerp heeft gegeven aan de Harvard University in de 70er jaren. Bernstein gebruikt de theorie van Chomsky als model voor het analyseren van klassieke muziek (een Top-Down benadering). Ik gebruik de theorie al een tijdje om studie- en improvisatieconcepten aan op te hangen (een bottom-up beandering).
Het hele verhaal viel (gelukkig) in de smaak en het spelen met deze muzikanten was een groot genot. Alles staat op video dus als je interesse hebt dan moeten we maar eens een gezellig avondje in Chaam organiseren.
Onder de muziekschool was een grote muziekwinkel. Vooraf zaten daar de gitarist en de bassist wat stukjes door te nemen en de ééne na de andere chorinho te spelen in een ongelooflijk hoog tempo en alles uit het blote hoofdje. Ik begin te merken dat ze hier toch wel een andere benadering van het maken van muziek hebben dan dat ik gewend ben (of mezelf aangeleerd heb ... ). Ogenschijnlijk veel minder serieus, met erg veel plezier
Na de workshop met een groep van acht mensen heerlijk vis gaan eten en zijn we ingewijd in de typische spreekwoorden en gezegden van Ceará.
Al met al een geweldige inspiratiebron dus en wat is het toch weer heerlijk om zo muziek te mogen en kunnen maken. Echt een hemels geschenk. ´s Avonds, terug in Icaraí biggelden dan ook een paar tranen van geluk over de wangen van Val en mij.
Meer volgt later vandaag.
Het allerbeste uit het super zonnige en wel héél erg plezierige Ceará,
Val en Wim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
